Bu arastirmanin amaci, Türk gençlik edebiyati yapitlarindaki kadin karakterlerin duygu ve düsüncelerinin olusturan özellikleri belirlemektir. Bu genel amaca ulasmak için Türk gençlik edebiyati kitaplarinda yer alan kadin karakterlerin, ilgi ve gereksinimlerine, iliski durumlarina, benlik imgelerine, gelecege yönelik tasarilarina, sorunlarina ve kisilik özelliklerine iliskin veriler 2010 yilinda Türkiye’de en çok satilan ve çeviri olmayan 35 gençlik kitabindan toplanmistir. Toplanan veriler içerik çözümlemesinin teknigi olan kategorisel çözümleme kullanilarak incelenmistir. Sonuç olarak, gençlik kitaplarindaki kadin karakterin duygu ve düsüncelerine ait özellikler, genç ve orta yastaki kadin karakter olarak iki ayri grupta ele alinabilir. Genç kadin karakter, basarili; gelecege yönelik plani, üniversiteye gidip bir meslek sahibi olmak ve evlenmek olan; zorluklar karsisinda yilmadan çalisip, amacina dogru ilerleyen; kendini tanimaya çalisan; sevgilisiyle anlasmazliklar yasayan; kimi zaman bunalima giren, gerektiginde uzman yardimi alan; kitap okuyan, spor yapan; üniversiteye gitmek istedigi için bir kursa devam eden karakterdir. Orta yastaki kadin kocasiyla bazi sorunlar yasayan, sorunlari çözemediginde bosanan; ideal bir anne olmaya çalisan; kitap okuyan; çaliskan ve güçlü karakterdir.

Çagdas dilbilim çalismalarinda dil, sosyal etkilesimde iletisimsel bir araç olarak görüldügünden dil ögretiminde de amaç, ögrencinin metin üretme ve metin çözümleme becerisini gelistirmektir. Bu nedenle, Ortak Avrupa Çerçevesi’nde, dil kullaniminin sosyal aktörler olarak sahislar tarafindan gerçeklestirilen eylemleri kapsadigi düsüncesi dogrultusunda dil ögretiminde eylem odakli yaklasim benimsenmektedir. Insanlar gerçek iletisim baglamlarinda uygun stratejileri isleterek belli alanlarda (kamusal, kisisel, mesleki, egitsel), farkli temalarda, farkli metin türleri olusturarak/alimlayarak iletisimsel amaçlarini gerçeklestirebilecekleri görevleri yerine getirirler. Bu çalismanin amaci, yabanci dil olarak Türkçe ögretiminde yazma becerisini gelistirmede eylem odakli yaklasimin ne oranda benimsenebildigini irdeleyerek yazma çalismalarinin biçim ve içerik açisindan düzenlenmesinde yol gösterici bir kaynak olusturmaktir. Bu amaçla, Türkçe ögretiminde yaygin olarak kullanildigi için örneklem olarak alinan ‘Istanbul’ Yabancilar için Türkçe setinde yer alan yazma çalismalari doküman analizi yöntemiyle eylem odakli yaklasimin bilesenleri olarak iletisimsel dil yetisi (dilsel, sosyodilbilimsel, pragmatik), görev, strateji, alan, tema ve metin türü kategorileri altinda siniflandirilacak ve nicel olarak ifade edilecektir.

A causal relation is considered as the most important element which provides coherence in both written and oral texts, and in complex sentences which are constructed by the use of particular converbs may have a closer subjective relation –to what extend the speaker/writer involves himself/herself to the causal relation- than other converbs which also have causal implications. In this study, three Turkish converbs, –IncA, - DIGI için and –DIGINA göre, which can convey volitional causal relations are taken into consideration in terms of the subjectivity levels observed in the complex sentences. Nearly 600 complex sentences –obtained from WebCorp- are analyzed with regards to the propositional content of the main clause, the type of causal relationship, the type of conceptualizer and the linguistic realization of the conceptualizer. Frequency distributions of these converbs highlight that the converbs can be scaled according to the subjectivity level of the complex sentences that they are used in.

This study examined pre- and in-service English as a foreign Language (EFL) teachers’ sense of efficacy and teaching concerns and also the relationships within and between their concern and efficacy subscale scores. Two instruments, the Teachers’ Sense of Efficacy Scale (TSES) and the Teaching Concerns Checklist (TCC), were used. First, while in-service EFL teachers were found to be more self-efficacious, pre-service EFL teachers were observed to have higher concern levels. Second, both pre- and in-service EFL teachers’ sense of efficacy and teaching concern scores indicated a positively strong relationship within both concern and efficacy subscale scores. This relationship suggests that an increase or a decrease in one efficacy or concern subdimension affects the other efficacy or teaching concern subdimensions. Third, between TCC and TSES subscale scores, a negatively moderate correlation was observed for both groups of teachers, which suggests that high confidence in one’s ability to teach is negatively correlated with teaching concerns.

The study aims to determine views of preservice teachers training in Turkish teaching programmes in faculties of education on Turkish Special Teaching Methods and to put forward suggestions as to enhancing the efficiency from courses that preservice teachers got/might get. It is thought that these suggestions might contribute to literature. In this study semi-structured interview among qualitative research methods is used. The participants of the research are specified by attainable sampling method. The participants are total 15 Turkish Preservice Teachers training in Universities of Gazi, Nigde and Çukurova in academic year 2013-2014 and having taken Turkish Special Teaching I-II courses. The data are analyzed using content analysis method. In conclusions of the research it is realised that subjects in preservice teachers feel incompetent are principally method, technique and strategies. Furthermore, there are preservice teachers pointing out that they expect to qualify in the content knowledge and also preservice teachers wishing to habilitate in special teaching. The participants generallyunderline that duration for courses is adequate; but that duration for practicing of the courses must be longer with intent to consolidate the learned ones and thus feedback is more efficient

Türkçe ders kitaplarina seçilecek metinlerin niteligi belirlenirken “çocuga görelik” ilkesinin gözetilmesinin siklikla önerildigi görülmektedir. Buna karsilik Türkçe ders kitaplarina metin seçimine iliskin alanyazinda çocuga görelik ilkesinin kapsaminin somut biçimde betimlenmedigi gözlenmistir. Çocuga görelik kavrami, yas düzeyine bagli olarak çocugun ögrenme gereksinmelerinin uygun ve nitelikli uyaranlarla yanitlanmasini isaret eder. Bu çalisma, Türkçe ders kitaplarina metin seçiminde “çocuga görelik” ilkesinin dayandigi temel kavramlari ve bu kavramlarin odaginda metinlerde aranacak ilkeleri belirlemek amaciyla gerçeklestirilmistir. Bu dogrultuda çocuga görelik ilkesi, “metinsellik ölçütleri”, “ögrenme-ögretme ilkeleri” ve “çocuk gerçekligi” olmak üzere üç degisken üzerinden dizgelestirilmistir. Bu çalismanin sonucunda, sözü edilen dizge ile birinci siniftan sekizinci sinifa degin ögrencilerin gelisimsel özellikleri göz önünde bulundurularak, metinsellik ölçütleri ve ögrenme-ögretme ilkeleri kilavuzlugunda Türkçe ders kitaplarina seçilecek metinlerin temel özelliklerinin belirlenebilecegi önerisinde bulunulmustur.

Bu çalismada, etkilesimli ögretim stratejisinin Türkçe Egitimi Ana Bilim Dali 1. sinif ögrencilerinin (ögretim elemani, akran ve öz degerlendirme sonuçlarina göre) konusma becerilerine etkisi arastirilmistir. 2011-2012 egitim-ögretim yilinda Selçuk Üniversitesi Ahmet Kelesoglu Egitim Fakültesi Türkçe Egitimi Ana Bilim Dali 1. Sinif (I. ögretim) ögrencileri üzerinde gerçeklestirilen bu arastirma, deneysel arastirma modellerinden biri olan ön test – son test kontrol gruplu deneme modeline göre desenlenmistir. Arastirmada deney ve kontrol gruplari 40’ar ögrenciden olusmaktadir. Ögrencilerin konusma becerileri, “Etkili Konusma Ölçegi” (Yildiz ve Yavuz, 2012) araciligiyla toplanmistir. Arastirmaci tarafindan deney grubunda etkilesimli ögretim stratejisine göre, kontrol grubunda ise dogrudan ögretim stratejisine göre hazirlanan konusma etkinlikleriyle 10 hafta uygulama yapilmistir. Arastirma bulgularina göre ögretim elemanlari, akran ve öz degerlendirmelerine göre etkilesimli ögretim stratejisiyle hazirlanan konusma etkinliklerinin ögrencilerin etkili konusma becerilerini gelistirdigi sonucuna ulasilmistir.