Bu arastirmanin amaci beliren yetiskinlik dönemindeki bireylerin baglanma stillerini, kimlik statülerini ve kisilik özelliklerini incelemektir. Yetiskin olmak çagdas toplumlarda gittikçe karmasik bir yapi haline gelen ve çesitlenen bir süreçtir. Yetiskin olmanin yasi ve ölçütleri günümüzde sürekli degisime ugramaktadir. Bilimsel çalismalar birçok farkli kuramlarla yetiskinligin ne oldugunu ve yetiskinlige geçisin nasil oldugunu açiklamislardir. Bunlarin içinde beliren yetiskinlik farkli bir yasam dönemi önerisiyle yeni bir yaklasim olarak ortaya çikmistir Ergenlik ile genç yetiskinlik arasindaki dönem beliren yetiskinlik dönemi olarak tanimlanmaktadir. Kimlik statüleri ve baglanma stilleri de bireyin beliren yetiskinlik dönemini yasamasinda etkili faktörler olacagi düsünülerek bu arastirma yapilmistir. Arastirmanin örneklemini 18-30 yas araligindaki Mersin Üniversitesi ögrenci ve çalisanlari, Mersin Sehir Hastanesi çalisanlari ve 4 ayri özel kurs ögrencileri olmak üzere toplam 750 birey olusturmaktadir. Katilimcilara demografik bilgi anketi, Yasam Görüsü Ölçegi, Genisletilmis Objektif Ego Kimlik Statüleri Ölçegi ve Iliski Ölçekleri Anketi uygulanmistir. Arastirmada beliren yetiskinlik dönemi ile basarili kimlik statüsü ve moratoryum kimlik statüsü arasinda anlamli bir fark bulunmustur. Bununla birlikte ipotekli kimlik statüsü ile ters yönde anlamli bir iliski bulunmustur. Beliren yetiskinlik döneminde baglanma stillerine bakildiginda, beliren yetiskinlik dönemi ile korkulu baglanma, saplantili baglanma ve kayitsiz baglanma arasinda anlamli bir iliski bulunmustur.

Arastirmanin amaci ortaokul Türkçe ders kitaplarindaki etkinliklerin Yenilenmis Bloom Taksonomisindeki bilissel süreç boyutu açisindan incelenmesidir. Arastirmada 5, 6, 7 ve 8. sinif düzeylerinde her bir sinif seviyesinden bir olmak üzere dört kitap üzerinde çalisilmistir. Arastirma nitel arastirma yöntemi ile yürütülmüstür. Arastirmanin verileri doküman analizi teknigi ile toplanmistir. Elde edilen veriler içerik analizi teknigi ile çözümlenmistir. Her bir sinif seviyesinde 8’i dinleme/ izleme metni, 24’ü okuma metni olmak üzere 128 metne yönelik toplam 2018 etkinlik incelenmistir. Arastirmanin sonucunda 5. sinif Türkçe ders kitabindaki 598 etkinligin 436’sinin alt düzey basamaklara, 162’sinin üst düzey basamaklara; 6. sinif Türkçe ders kitabindaki 494 etkinligin 319’unun alt düzey basamaklara, 175’inin üst düzey basamaklara; 7. sinif Türkçe ders kitabindaki 503 etkinligin 279’unun alt düzey basamaklara, 224’ünün üst düzey basamaklara; 8. sinif Türkçe ders kitabindaki 423 etkinligin 256’sinin alt düzey basamaklara, 167’sinin ise üst düzey basamaklara yönelik oldugu sonucuna ulasilmistir. Bununla birlikte 5, 6, 7 ve 8. sinif Türkçe ders kitaplarindaki etkinliklerde anlama basamaginin her sinif seviyesinde en fazla sayida yer alan basamak oldugu tespit edilmistir. Arastirmanin sonucunda kitaplarda üst düzey bilissel basamaklara yönelik etkinliklerin sayisinin artirilabilecegi gibi öneriler sunulmustur.

Bu çalisma, görme yetersizligi olan Türkçe ögretmenlerinin ders sürecinde karsilastiklari durumlari belirlemek amaciyla yapilmistir. Arastirma nitel yöntemin dogasina uygun olarak yürütülmüstür. Arastirmanin verilerini toplamak için yari yapilandirilmis bireysel görüsme teknigi kullanilmistir. Arastirmanin çalisma grubunu 2018-2019 egitim ögretim yilinda Millî Egitim Bakanligi bünyesinde görev yapan ve farkli dönemlerde atanmis olan on bes görme yetersizligi olan Türkçe ögretmeni olusturmaktadir. Arastirma süresince veri toplama araci olarak kullanilan on soruluk görüsme formunun sorulari arastirmacilar tarafindan olusturulmus, geçerlilik ve güvenirliligi uzman kisilerce saglanmistir. Görme yetersizligi olan Türkçe ögretmenlerinin görüsme sorularina vermis olduklari yanitlar temalar altinda toplanmistir. Arastirmanin sonunda; ögretmenlerin derse ögrencilerini güdülemek için ödül mekanizmasina ve farkli uyaranlara hitap eden materyal kullandiklari, ders islerken teknolojiden faydalandiklari tespit edilmistir. Dört temel dil becerisinin gelistirilmesine yönelik okuma, yazma, konusma ve dinleme etkinlikleri, oyunlastirma, farkli düsünme teklikleri kullanma gibi çalismalar yapilmaktadir. Sinavlarin uygulanmasi ve degerlendirilmesinde ise ekran okuyucu ve optik okuyucu kullanma, kisilerden yardim alma seçenekleri tercih edilmektedir. Arastirmanin bulgulari dogrultusunda sonuç olarak, görme yetersizligi olan Türkçe ögretmenlerinin egitim ögretim sürecinde yasadiklari durumlarin tespitlerine yer verilmistir.

Bu arastirmanin amaci, Türkçenin yabanci dil olarak ögretiminde kullanilan ders kitaplarindan biri olan Metropol Yayinlari TÖMER Yabancilar için Türkçe Ögretim Seti? (A1-A2) ders kitabinda yer alan kültürel unsurlarin tespit edilmesidir. Betimleyici nitel arastirma yönteminin kullanildigi arastirmada veri toplama teknigi olarak doküman incelemesi tekniginden faydalanilmistir. Ders kitabindaki kültürel unsurlarin siniflandirilmasinda, Diller Için Avrupa Ortak Basvuru Metninde yer alan siniflandirma esas alinmistir. Bu kapsamda yedi ana baslik ve alt basliklar dikkate alinmis ve okuma metinlerindeki kültür unsurlari tespit edilmistir. Arastirma sonucunda, ders kitabinda toplam 99 kültür unsuru oldugu görülmüstür. Baslangiç düzeyi olan A1-A2 seviyesinin tek kitapta verilmesi ve bunlarin kitap içerisinde ayri bölümler olarak yer almamasi nedeniyle seviyeler arasinda karsilastirma yapma imkâni olmamistir. Bu sebeple kitap temel düzey (A1-A2) olarak ele alinip birlikte degerlendirilmis ve tespit edilen ögelerin sikligi bu sekilde ortaya konulmustur. Kitapta tespit edilen kültür unsurlarinin 71 tanesinin Türk kültürüne ait oldugu, 28 tanesinin ise evrensel kültüre ait oldugu tespit edilmistir. Bu yönüyle kitapta gerçeklestirilmek istenen kültür aktariminda Türk kültürüne ait unsurlara daha çok önem verildigi gözlenmis fakat bu kültürel unsurlarin esit sekilde dagilmadigi da tespit edilmistir.

Çevrim içi ögrenme, ögrencilerin uygun zaman ve mekânlarda egitmenleri ve diger ögrencilerle iletisim içinde oldugu es zamanli ortamda bir araya geldigi “internet üzerinden yapilan ögrenme” anlamina gelir Singh ve Thurman (2019). Küresellesen dünyamizda dijital çagda birçok resmî kurum ve egitim kurumlari kendi geleneksel hallerini bir sanal ortama transfer etme sürecine baslamistir bu durumla beraber ögrenme geleneksel sinif ortaminin disina çikmis ve internet üzerindeki yerini edinmistir (Aldhafeeri ve Khan, 2016). Gelisimde ailenin yani sira yasanilan toplumun da etkisi oldukça büyüktür. Toplumun hiçbir kesimini ayirt etmeden etkisi altina alan salgin hastaliklar gelisim üzerinde de önemli etkiler ve kalintilar birakabilmektedir (Sahin ve Sipahioglu, 2002). Meydana gelen dogal afetler ve salgin hastaliklar sagligi etkiledigi kadar ayni düzeyde psikolojik, fizyolojik ve gelisim üzerinde de önemli kalici hasarlar birakabilmektedir. Her salgin hastalikta oldugu gibi Covid-19 salgini hastaliginda da alinan önlemlerden bazilari, is yerlerinin kapatilmasi, okul vb. kurumlarin online egitim üzerinden devam etmeleri, bireylerin evde karantina uygulamalari baslamistir. Bu durum ise ailede is ya da gelir kaybina ya da çocuklarin özgürce yaptiklari gelisim görevlerini yapamamalarina neden olmustur (Türkiye Cumhuriyeti Saglik Bakanligi, 2020). Yapilan arastirmada nicel yöntem tekniklerinden yararlanilmistir. Internet ortami üzerinden, Izmir ilinde yasayan ve çocuklari anaokulu, ilkokul ortaokul ve lise düzeyinde okuyan 483 ebeveyne, 17 soru içeren bir online anket yoluyla Covid-19 döneminde yapilan online egitim üzerindeki tutum ve görüslerini belirtmeleri istenmistir. Arastirmanin temeli aile üyelerinin, ebeveynlerin çevrim içi ögrenim gözlemine dayalidir ve yanitlar da bu dogrultuda verilmistir. Elde edilen verilerle çevrim içi egitimin, aile içi iliskilerle birlikte çocugun özel hayatini da etkiledigini yönünde görüslerini ortaya sunmuslardir. Ebeveynlerin büyük bir kismi çevrim içi egitim aleyhinde fikirlerini belirtmis bunun ile beraber büyük bir çogunluk ise çevrim içi egitimi etkili bulmadigi görüsünü iletmistir hatta çevrim içi egitim dolayisi ile ev içerisinde çesitli ekonomik ve aile içi iletisimsel problemler yasadiklarini belirtmislerdir.

Bu çalismanin amaci; Türkçe Dersi Ögretim Programi’nda (2019) yer alan söz sanatlarinin, Türkçe ders kitaplarindaki metinlerde ne siklikta geçtigini sinif düzeyi, tema ve metin türü baglaminda incelemektir. Çalisma nitel arastirmanin dogasina uygun sekilde yürütülmüs, çalismada verilerin toplanmasinda doküman analizi teknigi kullanilmistir. Arastirma materyali olarak, 2021-2022 egitim ögretim yilinda Millî Egitim Bakanligi tarafindan okutulan Türkçe ders kitaplari seçilmistir. Arastirmanin analizleri programda yer alan söz sanatlari, kitaplarin sinif düzeyi, temalar ve metin türleri esas alinarak yürütülmüstür. Yapilan analiz sonucunda, söz sanatlarinin sinif seviyelerine ve kitaplarin yayinlarina göre farklilik gösterdigi tespit edilmistir. 5. sinifta kullanilan tek kitapta toplam 106, 6. sinifta kullanilan üç kitapta toplam 385, 7. sinifta kullanilan üç kitapta toplam 404 ve 8. sinifta kullanilan tek kitapta toplam 374 söz sanatina ulasilmistir. Inceleme neticesinde söz sanatlari arasinda en çok benzetme ve kisilestirme sanatina en az ise abartma sanatina rastlanilmistir. Bunun yaninda ders kitaplarinda yer alan metinlerde kullanilmis olan söz sanatlarinin türlerinin ve metinlerde kullanimlarinin 5. siniftan 8. sinifa dogru artarak devam ettigi görülmüstür. Ancak ilgili söz sanatlari ayri ayri degerlendirildiginde söz konusu durumun farklilastigi saptanmistir. Söz sanatlarinin metinlerdeki sikliklarina bakildiginda ise metin türlerinin son derece etkili oldugu görülmektedir. Kisilestirme, benzetme ve konusturma sanatlarinin roman, hikâye, fabl ve ani türünde; konusturma ve kisilestirme sanatlarinin fabl türünde; tezat sanatinin deneme türünde; abartma sanatinin ise destan ve efsane türünde siklik olarak fazla olmasi bu sonucu desteklemektedir. Ayrica siir türündeki metinlerde düz yazi türlerinde oldugu gibi kisilestirme ve benzetme sanatinin siklikla kullanildigi tespit edilmistir.