Masallar okul öncesi dönemde çocuklarin duygusal, fiziksel ve bilissel gelisim gibi birçok gelisim alanina katkida bulunmaktadir. Ayrica masallar araciligiyla çocuklar temel insani çatismalari, arzulari ve iliskileri saglikli bir sekilde yönetebilme becerilerini ögrenebilmektedir. Çocuklar olaylari kendi benzersiz bakis açisindan analiz etme egilimindedir. Baskalarinin gerçekligi yorumlamasini umursamadan kendi dünyalarini yasamaktadirlar. Dolayisiyla çocukluktaki bu asamada, olgunlasmamis ve gelismemis insan zihnini masallar araciligiyla etkilemek oldukça kolay hale gelmektedir. Çocuklarin gelisim ve becerilerine katkilari arastirmalarla ortaya koyulan masallar, okul öncesi egitimde ögretmenler tarafindan siklikla kullanilmaktadir. Bu baglamda arastirmanin amaci, ögretmenlerin okul öncesi egitimde masal anlatimina iliskin görüslerini incelemektir. Arastirmanin çalisma grubunu Istanbul ilinde halen görev yapmakta olan yedi okul öncesi ögretmeni olusturmaktadir. Arastirma nitel arastirma yöntemlerinden durum çalismasi deseninde gerçeklestirilmistir. Arastirmanin verileri yari yapilandirilmis görüsme formu araciligiyla okul öncesi ögretmenlerle gerçeklestirilen yüz yüze bireysel görüsmelerle toplanmistir. Arastirmadan elde edilen veriler nitel arastirmalarda kullanilan betimsel analiz kullanilarak analiz edilmistir. Arastirmanin bulgulari, okul öncesi ögretmenlerinin görüslerinin masal anlatiminin çocuklarin dil gelisimine katkisina odaklandigini göstermektedir. Bunun yani sira ögretmenler, yaraticilik ve farkli bakis açilarinin olusmasi gibi bilissel gelisim alanlarina katkilarini da vurgulamislardir. Arastirma sonuçlari, okul öncesi ögretmenlerinin çocuklarin gelisim düzeylerine uygun masallarla çocuklarin gelisim alanlarini destekleyebileceklerini düsündüklerini ortaya koymaktadir. Arastirmada elde edilen sonuçlardan hareketle ögretmenlere, ebeveynlere ve arastirmacilara bazi öneriler sunulmaktadir.

Bu arastirma Manisa ili Sehzadeler ilçesine bagli ilkokullarda görev yapan sinif ögretmenlerinin çevrimiçi ders süresince sinif yönetimi becerilerinin farkli degiskenler dogrultusunda belirlenmesi amaçlanarak hazirlanmistir. Arastirmanin katilimcilari 2022-2023 egitim-ögretim yili içerisinde Manisa ili Sehzadeler ilçesine bagli ilkokullarda görev yapan 53 sinif ögretmeninden olusmaktadir. Bu kapsamda çalismadaki veriler nicel arastirma yöntemlerinden birisi olan betimsel tarama modeliyle toplanmistir. Verilerin toplanmasi için Islak ve Gök (2021) tarafindan gelistirilen “Ilkokulda Çevrimiçi Ders Sürecinde Sinif Yönetimi Becerileri Ölçegi” kullanilmistir. Ilgili ölçek 38 madde ve 6 boyuttan olusmaktadir (fiziksel düzen ve yönetimi, zaman yönetimi, iletisim ve iliski yönetimi, plan program yönetimi, davranis yönetimi ve dijital uyum). Verilerin analizi istatistik paket programi araciligiyla gerçeklestirilmis ve sinif ögretmenlerinin çevrimiçi ders sürecinde yönetim becerileriyle alakali analizler yorumlanmistir. Arastirma sonucunda sinif ögretmenlerinin çevrimiçi ders sürecinde sinif yönetim becerilerinin degerlendirilmesi sonucunda ögrenim durumuna göre fiziksel düzen, zaman yönetimi, plan-program yönetimi, dijital uyum alanlarinda anlamli fark tespit edilmezken davranis yönetimi, iletisim iliskisi boyutlarinda ise anlamli fark görülmüstür. Bunun yaninda arastirmanin bir diger alt problemleri çerçevesinde sinif ögretmenlerinin çevrimiçi ders isleyis sürecinde sinif yönetim becerilerinin degerlendirilmesi neticesinde cinsiyet, unvan ve mesleki kidem degiskenlerinde anlamli bir fark olmadigi tespit edilmistir. Arastirma kapsaminda elde edilen veriler literatürde yer alan diger çalismalarla birlikte ele alinmis daha sonra arastirma önerileri sunulmustur.

Bugün Türkçe, konusuldugu cografyanin genisliginin yani sira oldukça köklü bir geçmise sahip bir dildir ve uzun yillardir varligini sürdürmektedir. Bu süreç içerisinde Türkçe, her dilde oldugu gibi, çesitli dönemlere ayrilmis; ayrildigi dönemlerde farkli kavimlerden ve bu kavimlerin farkli dil, din, kültür unsurlarindan etkilenmis bunun yaninda bu kavimleri de etkilemistir. Türk dilinin belirli süreçlerden geçmesi ve kültürel etkilesimler kurmasi sonucunda dilde çesitli degisim ve gelismeler yasanmistir. Tüm bu degisim ve gelismeler bir dilin zenginligini gösteren ölçütlerden biri olan sözvarligina da yansimistir. Türkçenin söz varligi konusundaki zenginligini ortaya koyacagi nesilden nesle aktarilmasini saglayacagi en önemli kurumlardan biri de okullardir. Okullarda ise özellikle Türkçe dersi basta olmak üzere bu kapsamda Türkçe ögretmenlerine ve Türkçe dersinde kullanilan ögretim araç ve gereçlerin niteligi kullanicilarina zengin bir söz varligi unsuru sunmasi açisindan üzerinde durulmasi gereken bir konudur. Açik ögretim sistemleri ve Türkçe dersleri için temel kaynaklardan birinin ders kitaplari oldugu düsünüldügünde bu materyallerin Türkçeyi iyi derecede temsil edebilmesi gerektigi beklenmektedir. Her geçen gün önemi giderek artan ve örgün egitim sisteminden sadece ögretimin uzaktan egitim yoluyla gerçeklestirilmesiyle ayrilan açik ögretim sistemleri için de durum aynidir. Bu sebeple çalismada, MEB’in Açik Ögretim ortaokulu 6. sinif Türkçe dersi için hazirlamis oldugu ders kitabinda Türkçenin söz varligi unsurlarinin tespiti amaçlanmistir. Bu amaç dogrultusunda çalismada nitel arastirma yöntemlerinden doküman analizi kullanilmistir. Veriler, Açik Ögretim 6. sinif ortaokulu Türkçe ders kitabindan elde edilmistir. Elde edilen bulgulara göre; toplam söz varligi 5963, farkli söz varligi sayisi 2217 olarak tespit edilmistir. Açik Ögretim 6. sinif ortaokul Türkçe ders kitabinin fiiller, terimler ve iliski sözleri bakimindan zengin oldugu fakat diger söz varligi unsurlari bakimindan eksik oldugu ve atasözlerine hiç yer verilmedigi tespit edilmistir.

Çalismanin amaci Almanya´da yasamini sürdüren göçmenlerin ana dili ögretimine dair izledikleri dil ögretimi yaklasimlari ve bu alana yönelik gerçeklestirilen çalismalari ortaya koymaktir. Bu amaç dogrultusunda, Almanya´ya göç veren devletlerin ana diline yönelik yapmis olduklari çalismalar ve bunlarin karsilastirilmasi resmedilmeye çalisilacaktir. Bu kapsamda çalismada Türklerin, Yunanlarin ve Italyanlarin ögretmen atamalari, ögretim materyalleri, ögretim programlari ve bu alana dair olusturulan e-platformlari incelenmistir. Bu dogrultuda arastirmadaki veriler nitel arastirma yöntemlerinden doküman analizi yoluyla elde edilmistir. Arastirmanin sonucunda yurt disinda bu dersi okutmak için atanan ögretmenlerden alanda uzmanlik aranmadigi saptanmistir. Yine elde edilen bulgulara göre Millî Egitim Bakanligi tarafindan hazirlanan yurt disindaki ana dili ögretimine yönelik ögretim programlarinin ve ders kitaplarinin gelistirildigi tespit edilmistir. Ancak “Türkçe ve Türk Kültürü” dersi için kullanilan kitaplarin yurt disinda ikamet eden çocuklarin dil düzeyine uygun olmadigi ve Italyanca ögretiminde bazi kitaplarin hem ana dili ögretiminde hem de yabanci dil ögretiminde kullanildigi sonucuna ulasilmistir. Ayrica yurt disinda yasayan Yunan, Italyan ve Türk göçmen çocuklarin kendi öz benliklerini unutmamalari, ana dilleri ve kültürleriyle olan baglarinin kopmamasi ve ayni zamanda bulunduklari ülkeye uyum saglamalarina yönelik “E.DIA.M.ME”, “Vivi Italiano” ve “Uzaktaki Yakinlarimiz Projesi” kapsaminda internet sitelerinin kuruldugu fakat yurt disindaki Türk çocuklari için hayata geçirilen “Uzaktaki Yakinlarimiz Projesinin” günümüzde islevsellikten uzak oldugu söylenebilir.